วิลล์ คีน วัยสี่สิบแปดปีเป็นเจ้าของร้านภัตตาคารและเจ้าชู้ที่ประสบความสำเร็จ ชื่อเสียงของเขามักจะมาก่อนเขา เมื่อเขาได้รับการแนะนำให้รู้จักกับชาร์ล็อตต์ ฟิลดิงก์ วัยยี่สิบสองปีโดยคุณยายของชาร์ล็อตต์ ดอลลี่ เพื่อนเก่าของวิลที่เขาไม่ได้พบหน้ากันมานานหลายปี มีความดึงดูดซึ่งกันและกันแต่ก็ช้าที่จะยอมรับ หลังจากการเดทครั้งแรก วิลล์และชาร์ล็อตต์ตกลงว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะไม่มีวันคืบหน้าถึงสถานะยืนยาว แต่ด้วยเหตุผลที่แตกต่างกัน: แม้ว่าจะเป็นวิธีการมาตรฐานที่ค่อนข้างธรรมดา ชาร์ลอตต์ประกาศว่าเธอมีอาการหัวใจวายระยะสุดท้าย การยอมรับของชาร์ลอตต์ทำให้วิลมองความสัมพันธ์นี้แตกต่างออกไป เมื่อจอห์นเพื่อนสนิทของเขาบอกเขาว่าถ้าเขาจะเดทกับชาร์ลอตต์ต่อไป เขาจะปฏิบัติต่อเธออย่างดี ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จบลงอย่างแตกต่างไปจากที่ทั้งคู่คาดหวังไว้ สำหรับชาร์ลอตต์ ซึ่งอาจหมายถึงการเปลี่ยนแปลงจากทัศนคติ “ปล่อยให้ฉันตายอย่างสงบ” ในปัจจุบันของเธอที่อยากจะต่อสู้เพื่อชีวิตของเธอ และเวลาของวิลกับชาร์ลอตต์ก็ได้รับอิทธิพลมากขึ้นจากการที่เขาได้พบกับหญิงสาวชื่อลิซ่า ไทเลอร์ เขียนโดย Huggo
Forty-eight year old Will Keane is a successful restaurateur and serial womanizer, his reputation generally preceding him. When he is introduced to twenty-two year old Charlotte Fielding by Charlotte’s grandmother, Will’s old friend Dolly who he has not seen in years, there is a mutual but slow to acknowledge attraction. After their first date, Will and Charlotte agree that their relationship will never progress to one of a long term standing, but for different reasons: while this is Will’s somewhat standard modus operandi, Charlotte announces that she has a terminal heart condition. Charlotte’s admission makes Will look at this relationship differently, he being told by his best friend John that if he is going to continue to date Charlotte that he better treat her well. Their relationship does end up being different than both expect, for Charlotte which could mean a change from her current “let me die in peace” attitude to want to fight for her life. And Will’s time with Charlotte is further influenced by his encounter with a young woman named Lisa Tyler. Written by Huggo