หนังเรื่องนี้ยาวมากครับ 172 นาที แต่ดำเนินเรื่องชวนลุ้น ชวนติดตามอย่างมาก ความโดดเด่นอันดับแรกของหนังเลยคือตัวละคร ทั้งฝั่งโจร ฝั่งผู้ร้ายมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ไล่มาตั้งแต่ลูกกระจ๊อก สมุนมือขวาที่เมียไม่รัก ตำรวจที่มีลูกป่วยทางสมอง ไปจนถึงหัวหน้าโจรที่แอบรักผู้หญิงคนหนึ่ง มันเลยดูสนุกขึ้น ทำให้น่าติดตามมากขึ้นว่าพวกเขาเหล่านี้จะไปจบลงอย่างไร …ปูมหลังตัวละครช่วยได้เยอะครับทำให้คนดูเอาใจช่วย และฉากบรรยากาศเมืองแอล.เอ. ยามค่ำคืนก็ถ่ายทอดออกมาได้ดีมากครับ แสงไฟตามท้องถนน ให้บรรยากาศเขว้งคว้าง ดำมืดและอันตรายได้ดีมาก และที่ขาดไม่ได้เลย ฉากแอ๊คชั่นที่ยิงกันสนั่นหวั่นไหวในเรื่องก็ได้รับเสียงชื่นชมมามากมายว่า สมจริงที่สุด เสียงกระสุนดังชัดเจนมากครับ ก้องกังวานทั้งเมืองแอล.เอ. ถ้าใครดูในระบบเสียงที่ดีๆ หน่อยจะสามารถรับรู้ได้ชัดเจนเลยครับ แม้จะไม่ได้เดินเรื่องด้วยฉากแอ๊คชั่นมโหฬารแต่ก็มีมาเสิร์ฟเป็นระยะๆครับ และแต่ละช่วงของฉากแอ๊คชั่นก็ทั้งมีการชิงไหวพริบ กาตัดต่อที่น่าตื่นเต้น สับภาพไปมา มีความสมจริงและดิบโหด คือถ้าเป็นหนังอาชญากรรมที่มีฉากแอ๊คชั่นเรื่องอื่นๆ คงเน้นใส่ภาพสโลว์เท่ห์ๆ ขณะที่ยิงปืนไปแล้วครับแต่กลับเรื่องนี้ไม่มีการใช้เทคนิคในส่วนตรงนั้นเลยครับ เรียกได้ว่า ผู้กำกับพยายามให้ความสมจริงกับหนังเรื่องนี้อย่างมากเลยครับ
Hunters and their prey–Neil and his professional criminal crew hunt to score big money targets (banks, vaults, armored cars) and are, in turn, hunted by Lt. Vincent Hanna and his team of cops in the Robbery/Homicide police division. A botched job puts Hanna onto their trail while they regroup and try to put together one last big ‘retirement’ score. Neil and Vincent are similar in many ways, including their troubled personal lives. At a crucial moment in his life, Neil disobeys the dictum taught to him long ago by his criminal mentor–‘Never have anything in your life that you can’t walk out on in thirty seconds flat, if you spot the heat coming around the corner’–as he falls in love. Thus the stage is set for the suspenseful ending…. Written by Tad Dibbern